Edwin : “Het was een uitverkocht feest met de Jonge Strijkers en Blazers-Nederland in de Singelkerk in Amsterdam.
Het Jonge Strijkers Junior Orkest deed mijn hart smelten. Niet alleen omdat ze “klein en jong” zijn maar door hun ernst, ijver en inzet. En hun humor. Ouders zijn daar natuurlijk een stimulans voor. Goed om ze op het spoor te zetten. Hetzij zien we ze later op de (grote) podia dan wel als toekomstig publiek (!) in de concertzalen.
Toen ik vroeg of ik op triangel mee mocht doen bij The Pink Panther zei de concertmeester -hoe oud zal ze zijn- met vrijmoedige tinkelende ogen “Dan moet je het goed doen, anders ga je eruit”. Kijk dat is leuk. Brutaal? Nee hoor, het is gewoon vrije vrijheid.
Nico Schippers ( dirigent & artistiek leider) en Naomi Bach ( founder en zakelijk leider) hebben een Grote Mensen-Kinderhart. Nico heeft een gouden hand en hart om te stimuleren.
Je moet het plezier erin houden bij de spelers, vriendelijke discipline, het verschil laten horen als je lekker gerepeteerd hebt, het gevoel geven dat het heerlijk is om forte, piano, retenuto te “kunnen”.
Niet drammen en doordrukken, niet de eigen ambitie laten prevaleren. Een weekend organiseren, ze slapen weinig, maar wel weer loos gaan bij het repeteren. Rolvoorbeeld zijn want je bent voor het jonge volk, “Zoals de ouden…piepen” enz. Geen “lieverdjes” creëren, team feel, dat iedereen belangrijk is. Bovenal veel tijd en energie spenderen. Als een soort psycholoog omgaan met onzekerheden.
Enfin, noem maar op. Ik ga mezelf maar na vanaf mijn 9de jaar tot nu.
Het jonge Strijkers Kamerorkest. Zij zijn wat ouder jong. Met de Holberg Suite. Wat een nuances. Het was voor mij genieten. De zorg en toewijding.
Toen het Carnaval der Dieren. Heerlijk. En wat een solisten!
Pianisten Nikola Meeusen en Nicolas ( Engels uitgesproken) van Poucke. Wat een jongens/mannen. Na afloop gelachen, gerelativeerd. Wat een vreugde bezorgde deze avond mij.
Kiekjes maken met de kleinsten - op hún verzoek “Mag ik met jou op de foto?”- en met bezoekers aan de goede kant van de 103. Met hen deel ik al een lang verleden. En dat is mooi.
Dit zijn wat fotootjes vanaf de achterste rij.
Nico stuurt nog wat foto’s. Daar ben ik benieuwd naar.
Klik hier voor het programmaboekje Carnaval der Dieren met alle namen. En het repertoire
